Istotnie bogatą willę w stylu secesyjnym polecił zbudować jako dowód swojej ważnej pozycji pomiędzy przedsiębiorcami w sferze przemysłu tekstylnego pan Florian Hernych (1855 - 1923). Również kwota, którą podobno za tą wyjątkową budowlę zapłacił, temu odpowiada. 460 000 koron austriackich. Dokumentacja budowlana dla tej willi niesie nazwę karlińskiej firmy Macieja Blechy. Ważnego praskiego architekta i budowniczego. Aby ta, skądinąd firma mająca nadzwyczaj dużo sukcesów, sprostała niezwykłej ilości zamówień, współpracowała z rzędem innych ważnych architektów. W latach 1904 - 1907, kiedy to powstawał projekt willi Hernycha, szereg propozycji na nią wykonała para Emil Králíček, architekt oraz Celda Klouček, rzeźbiarz. Aczkolwiek brak jednoznacznych dowodów, można w końcu dojść do wniosku, że projektantem willi był Emil Králíček. Samotną budowę prowadził brat Floriana Hernycha, Józef. Na nową budowlę, niosącą nr 72, wydano pozwolenie budowlane dnia 15 marca 1906r. a jej kolaudacja odbyła się 25 lutego 1907r. Pomimo niemałych kłopotów finansowych, do których się firma Hernycha dostawała, została willa w posiadaniu Hernychów aż do 1951 roku. W następującej sytuacji politycznej interesował się nią szereg subiektów, lecz w końcu zwyciężyło stanowisko wynająć ją w 1955 roku Szkole Muzycznej, Powiatowej Bibliotece Ludowej, Domu Oświaty oraz stołówce Dziewięcioletniej Szkoły Podstawowej. W 1971 roku tutaj umiejscowiono Muzeum Tradycji Rewolucyjnych. Po zmianie stosunków politycznych w 1989 roku doszło do przywrócenia willi pierwotnym właścicielom. Jedyny, kto nadal tutaj pozostał, była szkoła muzyczna - Podstawowa Szkoła Artystyczna im. Jaroslava Kociana, która opłacała właścicielom czynsz. Lecz również ją w 2002 roku przesiedlono. W gruncie rzeczy pusty budynek po skomplikowanych rokowaniach przeszedł w poniekąd smutnym stanie w 2003 roku do posiadania miasta. Dla zamiaru wykorzystywania go w przyszłości jako Centrum Kulturalno-Społeczne Czesko-Polskiego Pogranicza oraz równocześnie siedziby Muzeum Miasta, musiał przejść przez dokładną rekonstrukcję. Tą rozpoczęto jesienią 2006 roku. Po jej ukończeniu odbyło się dnia 26 kwietnia 2008r. jej uroczyste otwarcie. Ponadto w suterenie otwarto "Restaurant Secese". Ogród, dzięki umiejscowieniu kilku nowych rzeźb, z których najważniejszą jest Martwy Abel usteckiego rodaka Quido Kociana, stał się galerią w plenerze. Willa Hernycha jest przez wzgląd na zastosowany styl budowlany w mieście wyjątkowa i wysoko przekracza miejscowy standard architektoniczny.